lETS DO IT

ΓΕΥΣΤΙΚΟΣ ΓΛΩΣΣΟΔΕΤΗΣ

Σπανακοκρεμμυδοπρασοτυρόπιτα 5ου Νηπιαγωγείου Δράμας

Έφτασε η ώρα της συγκομιδής των προϊόντων του κήπου μας.
Ωραία τα λουλούδια και τα βότανα μας αλλά ήρθε η ώρα να απολαύσουμε και τους καρπούς των κόπων μας. Όπως λέει και η παροιμία "Νηστικά νήπια δεν μαθαίνουν".
Έτσι λοιπόν μαζέψαμε και πλύναμε πολύ καλά τα λαχανικά. Τα ψιλοκόψαμε και τα τσιγαρίσαμε. Μετρήσαμε και βάλαμε λαδόκολα γαι να αποφύγουμε το τρίψιμο των ταψιών ( καλή η οικοκυρική αλλά να μην το παραξηλώσουμε).  Προσθέσαμε τυράκι που τρίψαμε με πεντακάθαρα χεράκια. Ψήσαμε στο φούρνο και απολαύσαμε τραγανή και πεντανόστιμη "Σπανακοκρεμμυδοπρασοτυρόπιτα". Όποιοι μπορούν να πουν τον γλωσσοδέτη κερδίζουν τη συνταγή!!!!

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ...

Ανοιξιάτικη εξόρμηση στο ίδρυμα  "Αιμίλιος Θεοχάρης Καλαϊτζίδης"

Η επίσκεψη του Νηπιαγωγείου μας στο Ίδρυμα "Καλαϊτζίδη" μέσα από τα μάτια των μαθητών μας όπως την αποτύπωσαν μοναδικά στις ζωγραφιές τους.

"Κυρία ήρθε το αστικό!!!!". Αναφώνησαν τα παιδιά το πρωϊ της Πέμπτης 15 Μαρτίου. 

Επιβιβαστήκαμε λοιπόν και ξεκινήσαμε. Μαζί μας, όπως πάντα αρωγοί, γονείς από τον εξαιρετικό και δραστήριο σύλλογο μας. Υπέροχη διαδρομή μέχρι το χωριό της "Καλλιφύτου". 

Μας υποδέχτηκαν με χαμόγελο τα μέλη του Ιδρύματος. Μαζί μας και μαθητές από το 3ο Δημοτικό σχολείο Δράμας.

 Αρχικά ξεναγηθήκαμε στο χώρο της βιβλιοθήκης ...

και μετά στην πινακοθήκη όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντά τους πίνακες ζωγραφικής του δραμινού λαϊκού ζωγράφου "Γεωργίου Μυλωνά".

 Και όχι μόνο. Είδαμε από κοντά  και τον ίδιο το ζωγράφο που μας μίλησε για τα έργα του.

 Στη συνέχεια πήγαμε στην αίθουσα "Φανή" (το όνομα της μητέρας του κυρίου Αιμίλιου Καλαϊτζίδη) όπου μέσα σε προθήκες υπήρχαν πάρα πολλά συλλεκτικά αντικείμενα από τα ταξίδια του (νομίσματα από διάφορες χώρες, μάσκες, μαχαίρια, αντίγραφο ημερολογίου των "Μάγια", διακοσμητικά, κυάλια).

Αφού μυηθήκαμε στην τέχνη της ζωγραφικής και πήραμε μια ταξιδιωτική  γεύση του κόσμου μέσα από τα εκθέματα ήρθε η ώρα του θεάτρου.

 Απολαύσαμε ως υπέροχοι θεατές μια πολύ καλή θεατρική  παράσταση " Για μιαν Ελένη..." 

Οι συντελεστές κέρδισαν το ζωστό μας χειροκρότημα.
Και αυτή τη φορά " Επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα".  
 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

  Πόσο εύκολο είναι να κάνεις φίλους; 
Πόσο πολύ λυπόμαστε όταν δε μας θέλουν στην παρέα τους οι άλλοι!
Θέλουμε να είμαστε σε ένα μέρος αν δεν μας αγαπούν και δεν μας αποδέχονται;
  "Δε σε έχω φίλη μου " το βιβλίο της Γεωργίας Λάττα που διαβάσαμε. Τα χρυσόμηλα φταίνε που ο "κόσμος χάλασε" και φέρονται κακότροπα ο ένας στον άλλο.Ποια είναι η λύση σε αυτό το πρόβλημα; Πώς θα ξαναγίνουν όλα όπως πριν; Ο Σοφός μάγος δίνει το σπόρο του δέντρου που όλα θα τα διορθώσει όταν δώσει καρπούς.Για να δώσει όμως πρέπει όλοι να βάλουν ένα χεράκι. Να το φροντίζουν και να το περιποιούνται. Έτσι σιγά- σιγά , μέρα  τη μέρα,χρόνο το χρόνο ήρθε το ΜΑΖΙ και ...ο κόσμος φώτισε!

Η μικρή Ελένη, Νικολέτα, κάθεται και κλαίει γιατί δεν την παίζουν οι φίλες της! Σήκω επάνω , κλείσε τα μάτια , κοίτα τον ήλιο και ποιον χαιρετάς; Τον Νεκτάριο;Τον Κωνσταντίνο ; Όλοι θέλαμε να το παίξουμε!!!

 
 Αφηγηθήκαμε την ιστορία του Γκουιτσίνου που βρήκαμε εδώ.

 Και μετά τα παιδιά παρακολούθησαν το βιντεάκι.

Στη συνέχεια καλλιτέχνησαν τη δική τους αφίσα.

Με αφορμή ένα άλλο βίντεο...

Συζητήσαμε με ποιους τρόπους μπορούμε να βγούμε από αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη θέση αν ποτέ βρεθούμε.
 Αλλά εξίσου σημαντικό είναι να καταλάβουμε γιατί δεν πρέπει να είμαστε εμείς αυτοί που θα φέρουμε κάποιο άλλο παιδάκι σε αυτή τη θέση. Ακολουθήσαμε το παράδειγμα της δασκάλας από το αγγλικό Σταφορντσάιρ.
 Πήραμε 2 μήλα το ένα το είχαμε χτυπήσει πριν στο πάτωμα αρκετές φορές. Τα δείξαμε στα παιδιά και ζητήσαμε να τα συγκρίνουν. "΄Εχουν το ίδιο χρώμα" "είναι ίδια" .

Αφού βάλαμε το ένα κάτω αρχίσαμε να του μιλάμε με άσχημα λόγια.Είσαι άσχημο, δε σε θέλουμε , βρωμάς, είσαι χαζό κ.λ.π.. Μετά βάλαμε το άλλο μήλο κάτω και αρχίσαμε να του μιλάμε όμορφα. Είσαι όμορφο , καλό ,σε θέλουμε ...Τα παιδιά ρωτήθηκαν μετά από αυτό αν μπορούν να βρουν διαφορές ανάμεσα στα δυο μήλα. Α! Το ένα μήλο έχει κοτσάνι! Δεν το είχε προσέξει η κυρία.Καμία άλλη διαφορά.Για να δούμε τώρα αν τα κόψουμε πόσο ίδια είναι;

Έτσι γίνεται και με την άσχημη συμπεριφορά στους ανθρώπους. Μπορεί να μη φαίνεται αλλά από μέσα τους πληγώνονται όταν δεν τους φέρονται καλά οι άλλοι!

Για άλλη μια φορά συμφωνήσαμε πως όλοι μέσα στο σχολείο είμαστε σαν μια μεγάλη οικογένεια. Είμαστε φίλοι! Ας μπούμε όλοι στη σειρά να φτιάξουμε το τρενάκι  με τα βαγόνια του να ξεκινήσουμε ταξίδι!

Κάθε μέρα στο σχολείο μας κάνουμε ταξίδια με το τρενάκι της φιλίας!

 

ΒΟΤΑΝΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε σε μια από τις πιο κρύες μέρες του χρόνου! Τίποτα δε σταματά τους μικρούς δημοσιογράφους του νηπιαγωγείου μας από τη συλλογή πληροφοριών για την καλλιέργεια βοτάνων.

Βότανα και αρωματικά έχουμε και στον δικό μας κήπο. Για να δούμε όμως τι έχει να μας πει ένας νέος καλλιεργητής που σίγουρα θα ξέρει περισσότερα για το θέμα μας.

 Σκοπός της επίσκεψής μας είναι να δημιουργήσουμε στα πλαίσια "των παιχνιδομηνυμάτων" δύο σελίδες στο ηλεκτρονικό περιοδικό που θέλουμε να κάνουμε μαζί με τους συνεργάτες μας.
Πρώτα σκεφτήκαμε τι θέλουμε να μάθουμε. Αφού αποφασίσαμε  τις ερωτήσεις που θα κάνουμε , τη σειρά των ερωτήσεων και ποιο παιδάκι θα κάνει την κάθε ερώτηση ξεκινήσαμε το ταξίδι μας.
Ο σύντομος περίπατος ανάμεσα στα χωράφια μας έδωσε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε τη φύση. Λίγο πριν τη θριαμβευτική είσοδο της Άνοιξης η βιαστική βερικοκιά έχει ξεμπλέξει τα μπουμπούκια της , ενώ στο βάθος δεσπόζει χιονοστολισμένο το όρος φαλακρό!Παρά το κρύο οι σπόροι σιταριών έχουν ξυπνήσει και ψηλώνουν καθώς τεντώνονται να συναντήσουν τις ηλιαχτίδες.

 Αναγνωρίσαμε κάποια βότανα όπως το φασκόμηλο , τη λεβάντα και το δεντρολίβανο που έχουμε και στον κήπο μας.

Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της συνέντευξης και όλες οι απορίες λύθηκαν Ο κύριος Τσεγγελίδης Χρήστος έδωσε στα παιδιά σπόρο από χαμομήλι για να τον σκορπίσουν κατά την επιστροφή τους δεξιά και αριστερά στο δρόμο.

Όμως κι εμείς με τη σειρά μας του προσφέραμε αλάτι χοντρό από τις Αλυκές της Καλλονής Λέσβου αρωματισμένο με ρίγανη !

Μετά την επίσκεψη οι μικροί δημοσιογράφοι συμφώνησαν στον τίτλο του δικού τους άρθρου.
"Βοτανάκι...της φύσης δωράκι".Αφού παρατηρήσαμε τα χαρακτηριστικά  ενός έντυπου περιοδικού, εστιάσαμε στις λεπτομέρειες που θα θέλαμε να έχει το δικό μας. Μια ομάδα παιδιών που δήλωσε την επιθυμία ασχολήθηκε περισσότερο με την επιλογή των φωτογραφιών και τη μορφή της δημοσίευσής τους.

Στον υπολογιστή επιλέξανε τις φωτογραφίες και το μέγεθός τους. Αφού τις εκτυπώσαμε καθώς και τη συνέντευξη απομαγνητοφωνημένη,κόψανε και ράψανε, δώσανε μια μορφή στο άρθρο τους. 

Ο τίτλος του περιοδικού θα αποφασιστεί μετά από ψηφοφορία. Τα σχολεία προτείνανε από έναν τίτλο.Όλοι έχουν δικαίωμα δύο ψήφων.Η δική μας πρόταση είναι "Ο κήπος της Αγάπης" . Η ψηφοφορία θα ολοκληρωθεί μέσα στις επόμενες μέρες.
Τώρα πια περιμένουμε με αγωνία να δούμε το περιοδικό ολοκληρωμένο!

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ ΑΝΑΠΟΔΑ

Το "Κι αν ήσουν εσύ;"  είναι ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης  στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων με βιωματικές δραστηριότητες, τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος.

Υλοποιείται από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Σήμερα στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκε το εργαστήριο "Γιατί οι νυχτερίδες κρέμοται ανάποδα" από τη Θεατροπαιδαγωγό Ειρήνη Μαρνά.

Γνωριστήκαμε... 

Επιλέξαμε το ζωάκι ή το πουλί που θέλαμε να είμαστε...

Περπατήσαμε σαν ζώα...

Σαν πουλιά...

Ετοιμάσαμε αφίσες για το πάρτι !

Η αφίσα των ζώων...

Των πουλιών...

Το γλέντι ξεκίνησε...

Τα ζώα και τα πουλιά πηγαίνουν στο πάρτι που πιστεύουν ότι θα τα δεχτούν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους.Σε κάθε είσοδο ένας αντιπρόσωπος ελέγχει τα στοιχεία.Όσα ζωάκια έχουν τέσσερα πόδια, ουρά και γούνα στο ένα πάρτι , ενώ φτερά,ράμφος και δυο πόδια είναι οι προϋποθέσεις για το πάρτι των πουλιών.Να σου έρχεται και μια νυχτερίδα.

Έχει γούνα , αλλά δύο πόδια . Δεν έχει ουρά! τη διώχνουν από το πάρτι των ζώων.

Κλαίει πολύ και από τη λύπη της κρεμιέται ανάποδα.
Πάει στο άλλο πάρτι.Έχει φτερά και  2 πόδια , αλλά δεν έχει ράμφος. Τη διώχνουν και από εκεί.

Μόνη πάλι η νυχτερίδα μας κλαίει και από το πολύ το κλάμα κρεμιέται ανάποδα!

Ζώα και πουλιά σκέφτονται και προσπαθούν να βρουν τη λύση!Έχουν νιώσει ποτέ έτσι σαν τη νυχτερίδα; Τι θα μπορούσαν να κάνουν για να νιώσει καλύτερα;

Πουλιά και ζώα ζητούν συγνώμη από τη νυτχτερίδα και την καλούν στο πάρτι που κάνουν όλα μαζί !!!
Φυσικά ζωγραφίσαμε όλα αυτά που ζήσαμε ...

Σε ευχαριστούμε Ειρήνη Μαρνά  για την όμορφη εμπειρία!