Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2022

Εκδρομή στο Δάσος

     Ποιος δεν ανυπομονεί να ξημερώσει η μέρα της εκδρομής; Ποιος δεν λαχταράει να περάσουν οι μέρες , οι ώρες , τα λεπτά μέχρι να έρθει επιτέλους αυτή η στιγμή  που δε θα γίνει μάθημα αλλά θα πάμε εκ- δρο-μή; Αυτή η γλυκιά προσμονή που σου φέρνει ένα φτερούγισμα , η προσδοκία της καλοπέρασης ; Τη δραπεύτευση  από την επανάληψη της καθημερινότητας;



 Είναι και που σε αυτήν την ηλικία ο χρόνος είναι ακόμα δύσκολα προσδιορισμένος και σε κάνει να ρωτάς : "Κυρία χθες θα πάμε εκδρομή"΄; Και όταν φτάσει στο "αύριο το πρωί θα πάμε" ένα περίεργο πράγμα σαν να σταματάει ο χρόνος και αυτό το αύριο αντί να πλησιάζει απομακρύνεται . Και ούτε ύπνος να σε πιάνει , αλλά και να σε πιάσει ξυπνάς πριν καλά καλά ξημερώσει και μετά σε τρώει η αγωνία "άντε να πάμε μην και αργήσουμε και φύγουν τα παιδιά και οι κυρίες και σε αφήσουν εσένα πίσω.  



Με αυτές και με εκείνες στις σκέψεις και τα συναισθήματα ένα  φθινοπωρινό πρωινό  στα μέσα του  Νοέμβρη το λεωφορείο έξω από το νηπιαγωγείο μας εκτός από τους μαθητές και τους συνοδούς τους φόρτωσε 40 δενρδρύλλια , σκαπτικά εργαλεία, τρεις εξάδες νερά για πότισμα, χώμα για δενδροφύτευση , χαλάκια , κινητό φαρμακείο , χαρτιά , μωρομάντηλα ....ποιος είπε ότι οι μετακινήσεις νηπίων είναι απλή υπόθεση;



Αφού είχαμε αποφασίσει από πριν το ζευγαράκι μας ανεβήκαμε με χαρά τα τεράστια σκαλοπάτια του  λεωφορείου. Καθίσαμε στις θέσεις μας και φορέσαμε τις ζώνες .

1η στάση έγινε στις Παρυφές Κορυλόβου. Εκεί όπου το προηγούμενο απόγευμα και μετά από υπόδειξη του Δασαρχείου Δράμας οι γονείς μας ανοίξανε τρύπες στο σκληροτράχηλο έδαφος .



 Με λύπη διαπιστώσαμε ότι από την  προσπάθεια δεντδροφύτευσης της προηγούμενης άνοιξης επέζησαν μόνο 5 δέντρα. Βέβαια αν δούμε το ποτήρι μισογεμάτο θα πούμε πως και αυτά τα 5 είναι πολύ σπουδαία υπόθεση! 






Κατακλύσαμε με την παρουσία μας όλη την πλαγιά και φυτέψαμε δενδρύλλια ενός έτους , με γερό βλαστό και πολύ δυνατό ρίζωμα. Ολοκληρώσαμε την εργασία με την πεποίθηση ότι αυτή τη φορά θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία η προσπάθειά μας.



Κατά τη διαδρομή από τον Κορύλοβο στο Λιβαδερό αναφέραμε τα φθινοπωρινά χρώματα στο τοπίο αλλά αυτό που μας έκανε τρομερή εντύπωση ήταν οι αγελάδες που συναντούσαμε σε κάθε στροφή του δρόμου . Και ούτε που έκαναν λίγο στο πλάι καθώς μας βλέπανε με το λεωφορείο. Από κυκλοφοριακή αγωγή δε φαίνονταν να σκαμπάζουν. Μόνο συνέχιζαν κάποιες  να προχωράνε ατάραχες και κάποιες λίγο πιο μέσα στην άκρη του δρόμου να βόσκουν.



 Αντιθέτως ο οδηγός του λεωφορείου άλλαζε ταχύτητα πηγαίνοντας πιο αργά πιο προσεκτικά και αυτό μας έδινε την ευκαιρία να τις παρατηρούμε με περισσότερη προσοχή! Είδαμε και άλλα ζώα. Κατσίκες και πρόβατα, γεράκι και μέσα στα χωριά από όπου περνούσαμε γάτες και σκύλους. Αλλά οι αγελάδες θα μας μείνουν αξέχαστες.







2η στάση έγινε στο  Τουλουμπάρι Λιβαδερού . Όπου ακολουθώντας το μονοπάτι διασχίσαμε ένα σημείο της περιοχής αποροφηθήκαμε  από τις ομορφιές του φθινοπωρινού τοπίου και την συλλογή θησαυρών .


 

Γεμίσαμε τις τσάντες μας με φύλλα σε διάφορα φθινοπωρινά χρώματα , ξυλαράκια , ξύλα , φλοιούς. Καρπούς διάφορους από δέντρα όπως   φουντούκια , βελανίδια, από θάμνους όπως αγριοτριανταφυλλιάς και μούρα ,  από χόρτα. Αποκαμωμένοι και πεινασμένοι καθίσαμε στα κιόσκια της περιοχής και απολαύσαμε το δεκατιανό μας παρατηρώντας ένα απλωμένο σύννεφο στην κοιλάδα του φράγματος από την επάνω μεριά!!!Ήμασταν πιο ψηλά από το σύννεφο! Δεν είναι φοβερό!







 Για πολύ καλή μας τύχη ο καιρός ήταν υπέροχος . Ο ήλιος παίζοντας κρυφτό με τα σύννεφα πολλές φορές βγήκε από την κρυψώνα του  ρίχνοντάς μας   κλεφτά χαμόγελα. Και εμείς αφού σταματήσαμε το γουργουρητό στην κοιλίτσα μας ξεχυθήκαμε στο παιχνίδι!



 Τρεχαλητό πάνω κάτω, βρήκαμε και μια τραμπάλα ανεβήκαμε πολλοί μαζί και πάλι τρεχάλα ώσπου κουρασμένοι μαζέψαμε τα πράγματά μας.



 Και αφού φροντίσαμε να αφήσουμε πίσω μας μόνο τα αποτυπώματα των ποδιών μας ξαναμπήκαμε στο λεωφορείο για να επιστρέψουμε στο σχολείο μας ! 

Κάποιοι από εμάς αμάθητοι στις εξορμήσεις στη φύση πήραμε έναν υπνάκο κατά την επιστροφή .Και ευτυχώς που ακολουθούσε Σαββατοκύριακο για καλύτερη ξεκούραση.

Την Δευτέρα όμως είμασταν και πάλι σχολείο. Και μας περίμενε η επανάληψη. Πού πήγαμε ,τι κάναμε, τι είδαμε . Άντε να τα ζωγραφίσουμε όλα αυτά. Πού να χωρέσουν τόσα πράγματα σε ένα φύλλο; 





Ανοίξαμε τις τσάντες με τους θησαυρούς τα αναποδογυρίσαμε σε δίσκους. Πού να βγάλεις άκρη έτσι όπως βγήκαν μαζεμένα ένα βουνό σκουπίδια. Αρχίσαμε λοιπόν να τα ταιριάζουμε και να τα χωρίσουμε σε ομάδες .Αλλού τα φύλλα αλλού τα ξύλα. Χωριστά  οι καρποί από τις πέτρες , τα μανιτάρια . 



Πιάσαμε τα διαφορετικά φύλλα που μαζέψαμε και φτιάξαμε ζωάκια!



Με τα βελανίδια που μας έφερε η κυρία Ελένη βγήκαμε έξω να κάνουμε σπορά για να βγούνε τα φυτά για την επόμενη χρονιά. 


Με ότι φύλλο βελανιδιάς μας περίσσεψε φτιάξαμε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο,

Με τα βρύα και τους κόκκινους καρπόυς στολίσαμε το κερί

Και με τη φλούδα φτιάξαμε ένα καραβάκι για την Αγία Βαρβάρα!


Μόλις την επόμενη βδομάδα πήραμε τις παρακάτω φωτογραφίες ! Ο χειμώνας περίμενε να πάμε εκδρομή και μετά να επισκεφτεί με τη χιονισμένη ανάσα του το ίδιο μέρος στο Τουλουμπάρι!  


Τι ωραία που θα ήταν μια εκδρομή στα χιόνια! 



    



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου